Politechnika Wrocławska

Uczelnia jako całość czy uczelnia jako zbiór autonomicznych wydziałów? W identyfikacjach można zauważyć tą rozbieżność. W dużym stopniu wpływ na to ma wewnętrzna struktura każdej szkoły, przez lata kształtowany system. Widać, że niektóre wizje nie zmieniają się przez dłuższy czas i tym samym przyjęta kategoryzacja wydaje się naturalna. Kilka przykładów ilustruje ten temat.

Identyfikacja Politechniki Wrocławskiej, która powstała kilka lat temu pokazuje, że wydziały traktowane są spójnie z wizerunkiem całej Politechniki, czyli jest to przykład spójnej całościowej identyfikacji. Nie występują tu autonomiczne loga wydziałów, jak w przypadku późniejszych przykładów Politechniki Poznańskiej i Warszawskiej. Nowy znak nawiązuje do dotychczas istniejącego godła Politechniki Wrocławskiej. W 1965 roku został rozpisany konkurs na medal XX-lecia Uczelni. Projekt rewersu medalu, który wygrał konkurs (autorstwa Antoniego Pstrąga - ówczesnego studenta Wydziału Architektury) od tego roku przyjęto zwyczajowo używać jako godła Politechniki Wrocławskiej. Znajdowały się na nim orzeł piastowski obramowany rozwartym cyrklem oraz napisem Wrocław Politechnika.

Konstrukcja godła

Godło Politechniki Wrocławskiej składa się z rysunku orła obramowanego rozwartym cyrklem wpisanego w kwadrat. Modułem konstrukcyjnym godła jest odcinek A. Określa on położenie i proporcje wymiarów poszczególnych elementów godła.

Nazwy jednostek lub funkcji

Dopuszcza się dopisanie wyłącznie jednej linii nazwy jednostki organizacyjnej. W przypadku dopisywania nazw o długości przekraczającej standardową długość linii podkreślającej, należy tę linię odpowiednio przedłużyć.

Znak Politechniki Wrocławskiej

Podstawową wersją znaku Politechniki Wrocławskiej jest wersja pozioma. Składają się na nią:

• godło Politechniki Wrocławskiej (rysunek orła obramowanego rozwartym cyrklem wpisanego w kwadrat)
• napis Politechnika Wrocławska (Wrocław University of Technology)
• pozioma linia podkreślająca

Żaden z elementów znaku nie może być używany oddzielnie (niedopuszczalne jest wykorzystanie tylko godła bez opisu).

Znak występuje w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej

Wersja pionowa znaku stanowi uzupełnienie wersji podstawowej i jest przeznaczona do stosowania w sytuacjach, w których zastosowanie znaku w wersji podstawowej jest niemożliwe ze względu na brak miejsca lub kompozycję projektu.

System opisuje szczegółowo użyte w znaku kolory a także inne wersje kolorystyczne. Przewidziano także sytuacje użycia znaku w nadruku na małych przedmiotach i na ciemnym tle.

Znak Politechniki Wrocławskiej należy umieszczać w miejscu gwarantującym jego właściwe wyeksponowanie i zapewniającym doskonałą czytelność znaku.

Krój pisma

Kroje pisma towarzyszące znakowi Politechniki Wrocławskiej dzieli się na dwie grupy:

krój będący podstawą znaku: Zapf Humanist Normal

krój wykorzystywany jest również do przygotowania wydawnictw Politechniki Wrocławskiej: ulotek, folderów i materiałów informacyjnych, okładek skryptów, regulaminów itd.

druga grupa to fonty używane wyłącznie do wypełniania dokumentów Politechniki Wrocławskiej (papierów firmowych, faksów itp.): 

Times New Roman

Garamond 

Arial

Dopuszczalne jest stosowanie modyfikacji w/w krojów pisma (bold, italic) w zależności od potrzeb, z wyjątkiem publikacji, w których ściśle określono dany krój pisma.

Kolorystyka

Zestawienia kolorystyczne

więcej informacji o systemie identyfikacji znajduje się na: www.logotyp.pwr.wroc.pl